Vijf bewoners van woonzorgcentrum Ten Hove wisten zich uitverkoren om vrijdagochtend het Vredeslicht mee te ontvangen. Medewerkers van de dienst ergotherapie hadden verpleegkundige Pieter-Jan aangesproken om van dit gebeuren een ingetogen en sfeervol moment te maken. En dat bleek een schot in de roos. Niet alleen jong en dynamisch in leeftijd, maar bovendien ‘jong in het geloof’, had Pieter-Jan een bezinningsmoment voorbereid waarin we werden ondergedompeld in de frisheid en de nieuwe levenskracht van Pasen.

Nadat het vredeslicht door priester Edmund was doorgegeven en hij de vredewens voor de bewoners en de medewerkers had uitgesproken, lazen we de lezingen van eerste Paasdag. Tussenin zongen we gekende Marialiederen. We baden ook samen de geloofsbelijdenis, een tientje van de rozenkrans en het Onze Vader. Heel mooi en stemmig waren de liederen die Pieter-Jan zelf zong: de Lofzang van Zacharias en een Engelstalig lied met de boodschap dat we bij Jezus altijd welkom zijn, zeker wanneer we het moeilijk hebben. Enkele bewoners waren zichtbaar ontroerd. Wat deed het ons allemaal deugd om na zovele maanden zonder viering in het woonzorgcentrum daar op deze manier te mogen samen zijn.

Aanvankelijk dachten we hen de vredesduif met het licht uit Bethlehem als cadeau te schenken. Toch hebben we onverwacht zelf heel veel gekregen, niet in het minst het sterke geloofsgetuigenis van deze jonge verpleger. De ‘uitverkoren’ bewoners hadden maar van één iets spijt en dat was dat niet meer medebewoners dit hebben kunnen meemaken.